Ojciec - od poczęcia dziecka

Treść

Doktor Józef Fąk, wiceordynator oddziału ginekologiczno-położniczego Szpitala Miejskiego w Siedlcach:

Mężczyzna staje się ojcem w chwili poczęcia dziecka. Daje temu wyraz swą postawą wobec żony. Ważne jest w tym okresie - oprócz udzielania pomocy żonie na co dzień - okazywanie jej troski i czułości. Nawet drobne gesty, będące wyrazem dobrego kontaktu matki i ojca, bardzo pozytywnie wpływają na dobre samopoczucie kobiety, dają jej komfort psychiczny, poczucie bezpieczeństwa. To z kolei znakomicie wpływa na rozwój dziecka jeszcze w okresie prenatalnym.
Zwieńczeniem tego etapu ojcostwa jest poród. Profesor Władysław Fijałkowski określał to wydarzenie jako rodzinne, dlatego twierdził, że obecność ojca przy narodzinach dziecka jest ważna. Przygotowaniem do tego może być szkoła rodzenia. Choć ojcowie w czasie porodu zachowują się różnie (ok. 70 proc. godzi się na przecięcie pępowiny, ok. 10 proc. nie wytrzymuje i wychodzi z sali porodowej, zdarzają się zasłabnięcia), to jedno jest wspólne: wzruszenie, gdy dziecko się już narodzi. Wyraża się ono czułością wobec żony i matki, często widocznymi w męskich oczach łzami. W tym momencie ojcom trudno wyrazić miłość do dziecka bezpośrednio. Matka od razu intuicyjnie wie, jak dziecko obejmować, układać, ojcowie muszą się tego uczyć. Ale z drugiej strony, jak zauważył prof. Fijałkowski, duże dłonie ojców są niejako predestynowane do tego, by pewniej obejmować małe ciałko dziecka, na przykład przy kąpieli.
W kolejnych miesiącach życia nowo narodzonego człowieka ważny jest bezpośredni kontakt ojca z dzieckiem - podczas kąpieli, przewijania, zabaw, poprzez mówienie do malucha. W dalszym ciągu istotna jest także relacja ojca do matki - dziecko zdaje sobie sprawę z tego, że ojciec czuwa nad rodziną, pomaga żonie, i odbiera to jako pozytywną informację.
not. AW

źródło: Nasz Dziennik