Jan Paweł II o korupcji

Korupcja, często będąca jedną z przyczyn powstania przygniatającego długu publicznego, stanowi poważny problem, któremu należy się przyjrzeć z uwagą. "Przekraczająca wszelkie granice korupcja obejmuje osoby, publiczne i prywatne struktury władzy i klasy rządzące". Mamy tu do czynienia z sytuacją, która "sprzyja bezkarności i niedozwolonemu gromadzeniu bogactw, brakowi zaufania wobec instytucji politycznych, szczególnie w sektorze sprawiedliwości i w inwestycjach publicznych, które nie zawsze są przejrzyste, jednakowe dla wszystkich i skuteczne".
W związku z tym chcę przypomnieć to, co napisałem w Orędziu na Światowy Dzień Pokoju w roku 1998: plaga korupcji powinna być ujawniana i zwalczana przez przedstawicieli władzy, "a nieodzowna jest też ofiarna pomoc wszystkich obywateli, kierujących się głęboką świadomością moralną". Stosowne organa kontroli i przejrzystość transakcji ekonomicznych i finansowych w wielu przypadkach uprzedzają także i pomniejszają rozmiary korupcji, której zgubne konsekwencje ponoszą głównie najubożsi i opuszczeni. Ubodzy też jako pierwsi cierpią z powodu opóźnień, nieskuteczności, braku stosownej obrony i wad strukturalnych wtedy, gdy korupcja obejmuje również sądownictwo.

Adhortacja apostolska "Ecclesia in America", nr 23

Działalność gospodarcza, zwłaszcza w zakresie gospodarki rynkowej, nie może przebiegać w próżni instytucjonalnej, prawnej i politycznej. Przeciwnie, zakłada ona poczucie bezpieczeństwa w zakresie gwarancji indywidualnej wolności i własności, a ponadto stabilność pieniądza oraz istnienie sprawnych służb publicznych. Naczelnym zadaniem państwa jest więc zagwarantowanie tego bezpieczeństwa, tak by człowiek, który pracuje i wytwarza, mógł korzystać z owoców tej pracy, a więc znajdował bodziec do wykonywania jej skutecznie i uczciwie. Brak tego poczucia bezpieczeństwa, towarzysząca mu korupcja władz publicznych i mnożenie się niewłaściwych źródeł wzbogacenia i łatwych zysków opartych na działaniach nielegalnych czy po prostu spekulacji, jest dla rozwoju i dla porządku gospodarczego jedną z głównych przeszkód.

Encyklika "Centesimus annus", nr 48

Kościół może skutecznie przyczynić się do wykorzeniania tego zła [korupcji - przyp. red.] drążącego społeczeństwa cywilne przez "zwiększoną obecność chrześcijan świeckich, którzy przez odpowiednie wychowanie otrzymane w rodzinach, szkołach i parafiach będą zachęcać do wprowadzania w życie takich wartości jak prawda, uczciwość, praca i służenie dobru wspólnemu". Dla osiągnięcia tego celu i pouczenia wszystkich ludzi dobrej woli, pragnących położyć kres różnorakiemu złu wynikającemu z korupcji, potrzebne jest nauczanie i jak najszersze rozpowszechnianie fragmentów poświęconych tej kwestii w Katechizmie Kościoła Katolickiego; należy jednocześnie zachęcać katolików każdego kraju do zapoznania się z dokumentami ogłoszonymi przez Konferencje Episkopatu innych krajów. W ten sposób uformowani chrześcijanie przyczynią się znacząco do rozwiązania tego problemu, wprowadzając w życie społeczną doktrynę Kościoła w tych wszystkich jej aspektach, które dotyczą życia ich samych i wszystkich tych, których mogą dosięgnąć swym wpływem.

Adhortacja apostolska "Ecclesia in America", nr 60

Nasz Dziennik